Historie van de kerk

de Nederlands Hervormde kerk van Nieuw Beerta

Nieuw Beerta, ook wel Beertster Hamrik geheten is een dijkdorp, ontstaan na de voltooiing van de Schanskerdijk in 1657. In 1509 stond bijna het gehele Woldambt onder water. Het water was zo ver opgerukt, dat de kerk van Beerta verplaatst moest worden. Na 1509 begon men het land weer in te polderen. In 1665 was de bevolking van de Beertster Hamrik zo toegenomen, dat er een eigen kerkelijke gemeente gevormd kon worden. De grond was mogelijk nog niet goed ingeklonken want het eerste kerkgebouw uit 1665-‘66 moest al in 1689 worden afgebroken. Door een pestuitbraak in dezelfde tijd uit kon men pas in 1696 een nieuw gebouw neerzetten.Omstreeks 1770 werd een toren toegevoegd.

Halverwege de 19^e eeuw voldeed het gebouw niet meer. In 1856 bouwde architect en aannemer E. van der Voort uit Winschoten een nieuwe kerk die, om de graven te sparen, verder westelijk op het kerkhof werd geplaatst. De kerk ligt nu aan de rand van het kerkhof, direct grenzend aan de wijde akkerlanden. Voor deze nieuwbouw was de toestemming van de koning nodig (volgens een Koninklijk besluit van 1824). Ingenieurs van Waterstaat (Rijks en Provincie) hielden toezicht op de technische uitvoering en soms ook op het ontwerp. De veelal neoclassicistische kerken uit deze periode worden daarom wel Waterstaatskerken genoemd. Het KB werd in 1868 ingetrokken.

Het gebouw is een zaalkerk van 5 traveeën diep met een driezijdige sluiting. De voorgevel telt drie vensterassen, waarvan de middelste iets uitspringt. De ingang zit onder een eenvoudige classicistische omlijsting met daarboven een gedenksteen. Het middenrisaliet zet zich boven de geprofileerde daklijst voort als toren, een oplossing die we ook aantreffen o.a. bij de Der Aa-kerk in Groningen. 

De wanden van het interieur worden geleed door eenvoudig geprofileerde lisenen, die een kroonlijst dragen, met daarboven een gedrukt tongewelf, uitgevoerd in stuc. Rondom de preekstoel zijn in een cirkelvorm de kerkenraadsbanken gegroepeerd. Naast de preekstoel is een marmeren gedenksteen aangebracht voor ds. B.J. Ader, die hier sinds 1938 predikant was, en wegens zijn verzetswerk tijdens de Tweede Wereldoorlog in 1944 in Veenendaal is doodgeschoten.